Het einde van onze avontuurlijke reis
Blijf op de hoogte en volg Romano & Jolien
06 September 2016 | Hong Kong, Chek Lap Kok
Hong Kong 7 september 2016
Na een vlucht met veel turbulentie, zitten we op de luchthaven van Hong Kong en wachten op onze vlucht naar Amsterdam. En dat betekent het einde van onze bijzondere en vooral onvergetelijke mooie reis.
Romano loopt rond en ik typ onze laatste verslag.
Het is veel te snel voorbij gegaan, bij het zien van de foto's realiseer ik mij dat nog meer.
We hebben mooie en verre continenten bezocht.
Ieder land spreekt mij aan en heeft in mijn ogen iets unieks.
De één door de natuur en het landschap, de ander door de bevolking en hun cultuur en weer een ander door het eten en het lekkere klimaat.
Als je aan mij vraagt welk land het meeste indruk op mij heeft gemaakt, dan kan ik hierop je vraag niet beantwoorden.
Alle landen verschillen van elkaar en zo ook mijn ervaringen en gevoelens per land. Hierbij maakt het natuurlijk ook uit of dat je je veilig en welkom voelt. En dit heb ik gevoeld, in elk land.
Ik ben zeer dankbaar voor de reis die we samen hebben gemaakt.
Ik kijk vol warme en gelukkige gevoelens terug naar ieder moment.
Ik heb veel tijd gehad om na te denken en voel mij een stuk rustiger en minder gestrest dan voor de reis.
Ik ben tot inzichten gekomen en heb ervaring opgedaan.
Ook ben ik anders tegen dingen aan gaan kijken.
Het enige negatieve bericht was dat wij eerder terug keren.
Hierop hebben wij zeer warme en liefdevolle berichten over ontvangen. Van mensen die van ons houden.
Wij keren dan ook met gevulde reizigers harten terug naar onze geliefde dierbaren.
Ik moet toegeven dat ik best trots ben op het feit dat ik mij een Nederlander mag noemen.
Van vele mensen heb ik te horen gekregen dat ik uit een mooi en goed land kom, waar we welvarend en initiatief zijn, waar we lekkere kaas, brood en melk hebben, waar mooie tulpen bloeien en de windmolens in de weilanden draaien, waar ze vroeger op houten klompen liepen en waar de wiet legaal is, het is een multicultureel klein landje waar iedereen vrijheid van meningsuiting heeft.
Ik houd van Holland om zo te zeggen, het geeft mij een vertrouwd en geborgen gevoel.
Maar als het op reizen aankomt dan stap ik het liefst in een vliegtuig, boot, auto of in een trein.
En beweeg mij voort tussen andere culturen en gewoontes, gerechten, talen, flora en fauna, landschappen en klimaten. Dit vind ik heerlijk!
We zijn straks weer terug en dan gaat het 'normale leven' weer beginnen.
We gaan de donkere en koude maanden tegemoet en herenigen met onze familie en vrienden.
Mijn nichtje Sophie zal dolgelukkig zijn dat ik dit jaar met Sinterklaas erbij ben.
Dat het wennen zal zijn voor ons is geen verrassing. We zijn immers zo lang weg geweest, en hebben een lange tijd vrij en onbezorgd geleefd.
Ik zal niet ontkennen dat het gevoel van reizen binnenkort weer begint te kriebelen.
Meer ontdekken en bewonderen van de wereld, wandelen in mooie natuurgebieden, wildlife spotten, mensen ontmoeten, openstaan voor nieuwe ervaringen. Dat geeft mij zo'n goed en krachtig gevoel.
Nu rest ons nog 1 ding en dat is als eerste weer veilig in Amsterdam landen.
Als we weer thuis zijn gaan we ons oriënteren wat we willen doen en natuurlijk weer aan het werk.
Deze reis met de onvergetelijke mooie herinneringen neemt niemand ons meer af.
Het heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen.
Zonder Romano was dit avontuur niet zo speciaal geweest.
Bij ieder bijzonder moment was je aanwezig, bij ieder landing zat je naast mij en bij iedere wandeling liep je mee.
Er zijn natuurlijk momenten geweest dat we discussies voerde en het niet eens met elkaar waren. Maar dit spraken we altijd weer uit.
Ik hoop op nog veel meer indrukwekkende en bijzondere reizen samen met jouw.
Jij bent mijn geliefde en vriend, ik houd van je!
Hiermee wil ik ons blog afsluiten, en misschien tot een volgende keer.
Liefs,
Jolien
Na een vlucht met veel turbulentie, zitten we op de luchthaven van Hong Kong en wachten op onze vlucht naar Amsterdam. En dat betekent het einde van onze bijzondere en vooral onvergetelijke mooie reis.
Romano loopt rond en ik typ onze laatste verslag.
Het is veel te snel voorbij gegaan, bij het zien van de foto's realiseer ik mij dat nog meer.
We hebben mooie en verre continenten bezocht.
Ieder land spreekt mij aan en heeft in mijn ogen iets unieks.
De één door de natuur en het landschap, de ander door de bevolking en hun cultuur en weer een ander door het eten en het lekkere klimaat.
Als je aan mij vraagt welk land het meeste indruk op mij heeft gemaakt, dan kan ik hierop je vraag niet beantwoorden.
Alle landen verschillen van elkaar en zo ook mijn ervaringen en gevoelens per land. Hierbij maakt het natuurlijk ook uit of dat je je veilig en welkom voelt. En dit heb ik gevoeld, in elk land.
Ik ben zeer dankbaar voor de reis die we samen hebben gemaakt.
Ik kijk vol warme en gelukkige gevoelens terug naar ieder moment.
Ik heb veel tijd gehad om na te denken en voel mij een stuk rustiger en minder gestrest dan voor de reis.
Ik ben tot inzichten gekomen en heb ervaring opgedaan.
Ook ben ik anders tegen dingen aan gaan kijken.
Het enige negatieve bericht was dat wij eerder terug keren.
Hierop hebben wij zeer warme en liefdevolle berichten over ontvangen. Van mensen die van ons houden.
Wij keren dan ook met gevulde reizigers harten terug naar onze geliefde dierbaren.
Ik moet toegeven dat ik best trots ben op het feit dat ik mij een Nederlander mag noemen.
Van vele mensen heb ik te horen gekregen dat ik uit een mooi en goed land kom, waar we welvarend en initiatief zijn, waar we lekkere kaas, brood en melk hebben, waar mooie tulpen bloeien en de windmolens in de weilanden draaien, waar ze vroeger op houten klompen liepen en waar de wiet legaal is, het is een multicultureel klein landje waar iedereen vrijheid van meningsuiting heeft.
Ik houd van Holland om zo te zeggen, het geeft mij een vertrouwd en geborgen gevoel.
Maar als het op reizen aankomt dan stap ik het liefst in een vliegtuig, boot, auto of in een trein.
En beweeg mij voort tussen andere culturen en gewoontes, gerechten, talen, flora en fauna, landschappen en klimaten. Dit vind ik heerlijk!
We zijn straks weer terug en dan gaat het 'normale leven' weer beginnen.
We gaan de donkere en koude maanden tegemoet en herenigen met onze familie en vrienden.
Mijn nichtje Sophie zal dolgelukkig zijn dat ik dit jaar met Sinterklaas erbij ben.
Dat het wennen zal zijn voor ons is geen verrassing. We zijn immers zo lang weg geweest, en hebben een lange tijd vrij en onbezorgd geleefd.
Ik zal niet ontkennen dat het gevoel van reizen binnenkort weer begint te kriebelen.
Meer ontdekken en bewonderen van de wereld, wandelen in mooie natuurgebieden, wildlife spotten, mensen ontmoeten, openstaan voor nieuwe ervaringen. Dat geeft mij zo'n goed en krachtig gevoel.
Nu rest ons nog 1 ding en dat is als eerste weer veilig in Amsterdam landen.
Als we weer thuis zijn gaan we ons oriënteren wat we willen doen en natuurlijk weer aan het werk.
Deze reis met de onvergetelijke mooie herinneringen neemt niemand ons meer af.
Het heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen.
Zonder Romano was dit avontuur niet zo speciaal geweest.
Bij ieder bijzonder moment was je aanwezig, bij ieder landing zat je naast mij en bij iedere wandeling liep je mee.
Er zijn natuurlijk momenten geweest dat we discussies voerde en het niet eens met elkaar waren. Maar dit spraken we altijd weer uit.
Ik hoop op nog veel meer indrukwekkende en bijzondere reizen samen met jouw.
Jij bent mijn geliefde en vriend, ik houd van je!
Hiermee wil ik ons blog afsluiten, en misschien tot een volgende keer.
Liefs,
Jolien
-
06 September 2016 - 17:23
Nancy:
Wauw, mooi meid! Kom maar veilig terug op de Nederlandse bodem jullie twee!
Heel mooi omschreven meid, kan me helemaal indenken hoe je je nu moet voelen...
Maar stiekem ben ik heeeeeel blij als ik je weer kan horen en zien, dat we weer kunnen afspreken om gezellig bij te kletsen! hihi
Dikke knuffel! -
06 September 2016 - 17:37
Henk Bakker:
Heb met veel plezier jullie reisverslagen gelezen. Een boeiende herinnering voor de rest van je leven.
Hartelijk dank daarvoor en welkom thuis -
06 September 2016 - 19:22
Marion:
Hai Jolien,
Ik vind het ongekend knap dat je dit reisblog zo trouw en volledig hebt bijgehouden. Hierdoor hebben ook wij jullie droomreis een beetje kunnen maken. Fantastisch, wat een verhalen. Heel veel sterkte bij het wennen aan het gewone, saaie leven in Nederland. We zien je vast snel weer in levende lijve. Groetjes en liefs, Marion en Roel -
06 September 2016 - 19:23
Magda:
Dit laatste verslag is het einde van al jullie ervaringen van jullie grote trip.
Hoop voor jullie dat jullie samen nog heel veel reisjes gaan maken en nog veel avontuur gaan beleven
In de toekomst, maar voor nu een een tijdje bij ons zullen blijven.
Tot morgen lieverds xxx -
06 September 2016 - 19:59
Chantal:
Heel mooi geschreven meid!
Ben trots op jullie. Voorzichtige reis en tot snel!
Dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
