another beautiful day on the Bay of Islands

21-11 hebben we een klein eilandje genaamd Russel bezocht.
In het hostel hebben we 7 jongeren leren kennen en zijn we met z'n alle eropuit getrokken.
We namen de veerpont naar het eiland, het was ongeveer 15min varen. Een retourtje kost NZ$12 per persoon.
Russel ligt schuin tegenover Paihia.
We zijn naar het hoogste punt van het eiland gelopen, was een beste klim.
Na de wandeling zijn de Engelse naar een pub gegaan.
Wij hebben de oudste kerk van NZ bezocht wat midden op het eiland staat, om de kerk heen liggen kolossale grafstenen.
Het was een leuke en gezellige dag.

22-11 hebben we een excursie gedaan.
Rond 07:15 uur werden we opgehaald door een bus, we vertrokken met twee volle bussen.
Het was wederom weer een prachtige busrit door de bergen.
We reden van de oostkust naar de westkust, waar we uiteindelijk naar de top zijn gereden.
De eerste stop was bij een hotel voor een kop koffie. Na de stop reden we over de highway one.
Highway one is de langste snelweg van NZ, namelijk 3000km wat van zuid tot noord loopt.
Na een anderhalf uur rijden verlieten we de snelweg en reden we de route over de 90 mile beach, dit is een 90km lang strand.
We reden met een snelle vaart over het zand en door het water. Het was een geweldig mooie rit.
Na 90km over het strand te hebben gereden reed de gids naar grote zandduinen.
We zijn hier vanaf gegaan met een klein en zacht surfboard. Jullie lezen het goed, we zijn met een surfboard van de zandduinen gegleden.
De gids gaf ons de instructies en daarna hop op het surfboard liggen en gaan met die banaan. Dit was echt heel leuk!
Met zand in onze haren, kleding en tussen de tenen moesten we weer de bus in om naar de cape Reinga te gaan. Het hoogtepunt van deze excursie.
Tijdens de rit naar de cape Reinga wisselde glooiende landschappen, diepe valleien, bossen en duinen zich af. De aarde is rood en we zagen heel veel grazende schapen en koeien die hun kop ophieven als we langs reden.
Regelmatig zag je bijenkasten staan waar imkers bezig waren.
Ik kan hier geen genoeg van krijgen, het echt zo mooi.
Haast niet te beschrijven.

De cape Reinga is het noordelijkste punt van het noorder eiland. Het is 'de' spirituele plek van de Maori's waar de Tasmaanse zee en de stille oceaan samen komen.
Er staat een grote vuurtoren wat iedere 26 seconden schijnt en van 50km ver te zien is.
Het was een prachtige plek en heel speciaal om dit gezien te hebben.
Na de cape Reinga hadden we een lunchstop. Romano at fish & chips en Jolien een maaltijdsalade. We zaten aan een picknicktafel aan een meer met daarachter een bos, het was de perfecte picknicklocatie.
Na de lunch stapten we weer de bus in.
Onze volgende stop is bij een werkplaats/souvenirs winkel waar ze hout van de bekende kauri boom bewerken en verkopen.
Er stonden prachtige meubels en sculpturen gemaakt uit het kauri hout.
De kauri boom is 45.000 jaar oud en groeit hier in NZ.
In de winkel zijn mooie handgemaakte souvenirs te koop zoals sieraden, beeldjes, schilderijen etc.
Boven de winkel bevind zich een galerij met schilderijen en beelden.
De trap naar de galerij is uit een kauri boom gemaakt.
Na dit bezoekje reed de gids naar het puketi kauri bos waar de kauri bomen staan.
Dit is een beschermd bos, we liepen over een houten brug. De kauri boom staat namelijk met hun wortels in het water.
De oudste kauri boom die zich in het bos bevind is maar liefst 600 jaar oud.
Tijdens de wandeling zong de gids een traditioneel lied voor ons, hij zong nog aardig goed ook.
Het was een perfecte dag.
Het weer was goed, we hadden een aardige en vrolijke gids wat veel informatie en geschiedenis van NZ vertelde gedurende de hele excursie.
Hij vertelde dit dan ook in geuren en kleuren terwijl hij ons van de ene mooie plek naar de andere mooie plek reed.
De spirituele sfeer bij de cape Reinga was goed te voelen, een magisch gevoel en een spectaculair gezicht dat je twee zeeën in elkaar ziet vloeien.
Het sandboarden was een toffe ervaring en de wandeling in het bos maakte het helemaal af.
s'Avonds rond een uurtje of 6 waren we weer terug. Het was een lange maar waanzinnige dag geweest.
Het was iedere NZ dollar waard geweest!

Op het moment dat ik dit typ valt de stroom uit. Dit is niet alleen in het hostel maar op het hele eiland.
Dat wordt met de zaklamp aan mijn tanden poetsen en mijn bed opzoeken.
Vandaar dat dit verslag wat vertraagt is ;)

23-11
We zijn vandaag weer op excursie geweest, we zijn een halve dag weggeweest.
Om 09:00 uur vertrokken we met de boot, met veel andere toeristen aan boord.
We vaarden langs 6 kleine eilandjes en uiteindelijk naar het hoogtepunt van de excursie namelijk de Motukokako oftewel de hole in de rock.
Dit is een grote rots met een gat/opening midden in de rots. De kapitein voer ons door de opening. Dit was een heel mooi gezicht
Op de heenweg hebben we een groepje dolfijnen gezien, het waren een stuk of 6 à 7 dolfijnen met 1 jong erbij.
Ze zwommen voor en naast de boot. Twee dolfijnen zwommen een poosje mee met de boot. Dit was echt een te gek gezicht!
Je kon heel goed de dolfijnen bewonderen.
In NZ is het verbonden om dolfijnen in gevangenschap te houden.
In gevangenschap worden dolfijnen niet oud, om deze reden laten ze de dolfijnen in hun natuurgebied.
Voordat we weer aan land gaan bezochten we een klein eiland. We zijn naar het hoogste punt gelopen en hadden een geweldig uitzicht over de zee en andere eilandjes.
Het was wederom weer een mooie dag. We hadden het weer meezitten en alles kunnen doen, wat een hoop uitmaakt want de laatste paar weken was het te slecht weer om naar de hole in the rock te kunnen varen. Vanwege de stroming en wind.

De rest van de dag hebben we doorgebracht op het strand en in het hostel.
Jolien heeft de was gedaan en Romano is op bed gaan liggen. Helaas voelt Romano zich de laatste dagen niet zo goed. Hij heeft veel last van hooikoorts. In de apotheek heeft hij oogdruppels gekocht tegen rode en pijnlijke ogen.
Nadat Romano zijn powernap heeft gehad hebben we samen gegeten.
Jolien ontmoete een Nederlands meisje wat voor 3,5 maand aan het reizen is. Het was weer leuk om Nederlands te spreken en te horen. Je ziet hier veel Engelse, Duitsers, Oostenrijkers en Fransen.
De zon is in inmiddels onder en ik geniet nog even van het mooie uitzicht.
Morgen checken we hier uit en vervolgen onze reis in het noorder eiland.

Heel veel liefs en reisgroeten,

Ro&Jo